Annemarie Schuller

Molenaar op Meerburgermolen

"Het is de combinatie van techniek, het cultuur-historische en het sociale aspect dat mij zo aanspreekt."

 

Sinds april 2022 ben ik molenaar. Ik heb de opleiding gedaan op de Meerburger molen bij Hans Brok en door omstandigheden een deel bij Henk Kooi en Hans de Graaf op de Zwanburgermolen. Het examen heb ik gedaan op de Salamander in Leidschendam. Ik vond de opleiding heel erg leuk. Het is ongelofelijk verfrissend om iets te leren waar je helemaal niets van af weet. Ik was totaal blanco. Wanneer je al lang in één vak zit, dan ga je daar ook wel stapjes in vooruit. Maar die zijn klein. Hier leerde ik in één keer zóveel. Geweldig!

 

Een goede vriendin van mij zei: “Jij vond molens vroeger ook al heel leuk”. Ik kon me dat niet herinneren. maar ongeveer 8 jaar geleden ben ik ook al lid geweest van het gilde. Maar ja, het was druk met werk en ik had geen tijd om aan de opleiding te beginnen. Ik heb het lidmaatschap weer opgezegd. Zo zag ik het blad niet meer en frustreerde het minder dat ik er geen tijd voor had. In 2020 zou ik een sabbatical hebben. Ik wilde (Nederlands) gaan studeren en reizen. Door Corona kon dat allemaal niet. Fietsen kon wel. Zo kwam ik met een vriendin langs de Lijkermolen, had een gesprek met Ton en Sonja Engelbart en op de terugweg dacht ik al: “Ik heb straks een sabbatical, dit moet er wel bij kunnen”. En waarom wachten? Het kan ook nu! Ik werkte en werk bij TNO-Leiden als onderzoeker en in Groningen als universitair hoofddocent. We waren al aan het thuiswerken. ’s Avonds heb ik me direct opgegeven. Hans Brok had nog plaats, dus het werd de Meerburger molen in de Munnikenpolder in Leiderdorp. Nu werk ik op de Meerburger en hier, op de Molen De Put in Leiden.

Foto genomen in de molenaarskamer van Molen De Put in Leiden. (Annemarie rechts op de foto). Fotogaaf: P. Sleeboom

 

De techniek die in zo’n molen zit, vind ik fascinerend. De kennis en kunde uit vroeger jaren over de verschillende houtsoorten, prachtig. Ik heb wel wat met techniek, mijn achtergrond is tandarts. De vroegere amalgaan vullingen, al zijn ze wat kleiner, werden ook met zwaluwstaarten gemaakt, zal ik maar zeggen.

 

Het is de combinatie van techniek, het cultuur-historische en het sociale aspect dat mij zo aanspreekt. Ook voor de mensen die voorbij komen en het altijd leuk vinden te horen over de slimme dingen die er in het verleden allemaal bedacht zijn. En het werkt. Recent is een aantal poldermolens gevraagd om bij te springen na hevige regenval. Iets dat me tegenviel? . . . Ik had een hele goede instructeur en kon al mijn vragen kwijt. Dus nee! Ik zou niets kunnen bedenken.

 

Mijn werk is met de computer maar ik ben echt een buitenkind. Ik houd van buiten zijn, van de elementen, zelfs zoals nu met deze hagelbuien. Ik heb 11 jaar in Noorwegen waaronder Lapland, gewoond. Daar leer je wel wat elementen zijn.

 

Met de molenopleiding heb ik over het weer veel geleerd. Dat was zeker een uitdaging maar ik ben een terriër en bijt me er in vast. Wij hebben nu allerlei Apps maar molenaars in vroeger tijden deden het zonder. Ik ben een molenaar die op veilig speelt. Ik zal eerder afzeilen dan een ervaren molenaar. Dat heeft o.a. met mijn fysieke kracht te maken. Dan houd ik controle. De geluiden van de molen leer je interpreteren. Je hoort aan het scheprad dat de wind gaat aantrekken.

 

Rondom en in de molen is ook van alles te doen, gras maaien, bollen planten, de kammen wassen (in de was zetten). Leuk als er mensen komen. De Meerburger staat aan een fietspad, dan heb je wel regelmatig bezoek. Hier op de Put is het altijd druk met bezoek.

 

Wat veiligheid betreft moet je vooral kinderen goed in de gaten houden. De trap in de Meerburger, daar kun je tussendoor vallen. Kinderen moeten daar wat mij betreft minstens 7 zijn voordat ze naar boven mogen. Een molen is per slot van rekening niet gebouwd als toeristische attractie, het is een werkpaard.

Foto genomen op de trap van Molen De Put in Leiden. Fotogaaf: P. Sleeboom

 

Ik ben hier niet elke week. De zaterdag is zo ongeveer de enige dag dat ik niet werk, vandaar. Het is voor mij die fulltime werkt wel lastig om ver van tevoren mezelf in het rooster vast te leggen. De eerste zaterdag van de maand probeer ik vast op de Meerburger molen te malen en vandaag hier op molen de Put. Op de Put zijn we met een leuke club van molenaars, een vaste molenaar in opleiding, molengidsen en winkelmensen. Sowieso vind ik het erg leuk om in deze molenwereld zoveel nieuwe, ontzettend leuke en aardige mensen te hebben leren kennen.

 

“Kijk, het wordt donker. Als je nog foto’s wilt maken . . . .”.

Deze website maakt gebruik van cookies om u een optimale gebruikerservaring te bieden.

Meer info