"Mijn leven is behoorlijk veranderd sinds ik molenaar ben"
Mijn eerste aanraking met de wereld van molens was in 2014 toen ik Yvonne leerde kennen. Die is hier geboren en getogen. Daarvoor had ik niet zoveel te maken met molens. Maar als je dan in de tuin zit bij de molen en je ziet zo’n machtig apparaat, dan wil je dat ook leren bedienen. We zijn in 2019 samen de cursus gaan doen. Ik heb er 2,5 jaar over gedaan. Zo is het begonnen, ook met de bedoeling om hier te gaan wonen.
Ik ben begonnen bij Ruud Bax. Ik was iedere vrijdag en zaterdag bij hem op de Hoogmadesche molen en leerde praktijk en theorie uit de 3 lesboeken. Tijdens de opleiding heb ik veel plezier gehad van mijn technische achtergrond. Ik zit in de bouw, ben altijd bezig en houd ervan om dingen te maken.
Rondom de molen is er altijd wat te doen, ook aan onderhoud, dus dat komt goed uit. Het weer leren interpreteren, vind ik moeilijk. Nu draai ik vrijdag en zaterdag en soms ook op zondag en haal zo makkelijk het vereiste aantal omwentelingen. Daarnaast heb ik een baan. Dat is goed te combineren.
Ik draai ook op de Grosmolen. Tijdens contactavonden van de Rijnlandse Molenstichting zie ik andere molenaars. Soms ga ik op andere molens kijken, bijvoorbeeld de Haas in Benthuizen waar Yvonne ook draait.
De mooiste kant van het molenaar zijn, is vooral het buiten zijn en het bezig zijn. Minder leuk is het om in de winter met regen de zeilen op te rollen. Het water loopt dan zo je mouw in.
De Vlietmolen is een grote wipmolen en kruit vrij zwaar. Als ik de molen op zijn plek heb gekrooien, ga ik het afzetten. Veiligheid voor alles. We hebben gelukkig geen ongelukken gehad, geen last van mensen die zomaar rondlopen. De hond van mijn schoonouders heeft vroeger wel eens een tik van een wiek gehad, maar dat was eens en nooit meer.
Mijn schoonouders wonen in de molen. Dorus, de vader van Yvonne, kwam als timmerman op de molen. Hij komt uit een molenaarsfamilie die de Bosmolen bemaalde. Zolang is een molen al in de familie. Het huisje naast de molen werd gebruikt voor ‘Vrienden op de fiets’. Het is een oud huisje wat we aan het opknappen zijn, met de bedoeling daar in te gaan wonen, direct naast de molen.
De molen is in 1913 herbouwd. De Vlietmolen is geschilderd door koningin Wilhelmina!
In september 1956 is het wiekenkruis naar beneden gekomen. De molenaar kreeg daar de schuld van. Dorus kwam er achter dat er een andere oorzaak was geweest. In 1967 is de molen geheel gerestaureerd. De as en het bovenwiel komen van een molen uit de Schermer. Op het erf hebben we oude fruitbomen en een waterput.
Er is veel traditie rondom de molen. Ze zetten we de molen ‘in de rouw’ na een verzoek van de stichting of een van de bewoners van de polder. Als het de molenaar betreft duurt de rouwstand 1 jaar en 6 weken, bij de vrouw van de molenaar 1 jaar, bij een andere molenaar uit de omgeving 6 weken en bij iemand uit de polder tot de begrafenis. Ik vindt het altijd een mooi gebaar.
Mijn leven is behoorlijk veranderd sinds ik molenaar ben. Een goede verandering, omdat ik het samen met Yvonne kan doen.