“Als de wolken de grond raken moet je stoppen”
Erik: Mijn ouders wonen hier in de Moppemolen. Het is een prachtige plek. Mijn vriendin en ik hopen dan ook dat we het over een tijdje van mijn ouders kunnen overnemen als zij te oud zijn.
Aad: Ja, het gaat van vader op zoon. Al ruim dertig jaar ben ik molenaar en al mijn kennis en ervaring heb ik aan Erik overgedragen. Zo is ook hij molenaar geworden.
Erik: Ik ben gefascineerd door oude techniek en dus ook door molens. Daarnaast ben ik in het trotse bezit van een Ford Mustang 1966. Het is een hoop werk om de auto op te knappen en te onderhouden, maar het resultaat van dat werk is onbetaalbaar. Zeker als ik op mooie dagen een stukje ga toeren. In het dagelijks leven werk ik als vliegtuigmonteur. Laat mij maar lekker met mijn handen werken. Het molenaarsambacht past dus perfect bij mij.
Aad: Bij hevige regenval is de inzet van de molens nog steeds belangrijk. Hier kunnen we 80 kuub per minuut wegmalen. Een gemaal kan dat niet evenaren. Een keer heb ik meegemaakt dat ik
een maalverbod kreeg.
Toen hadden we twee keer 24 uur voluit gemalen. Erik en ik sliepen om de beurt, want je kunt de molen niet alleen laten hè. Omdat de Kaag vol zat moesten we toen stoppen.
Erik: Soms moet je de molen ook stopzetten als echt zwaar weer op komst is. De vuistregel is dat je kunt blijven malen als je nog onder de wolken door kunt kijken, maar als de wolken de grond raken moet je stoppen.
Aad: Inderdaad. Overigens kun je met weersvoorspellingen altijd terugvallen op de oude molenaarswijsheden. Krimpende winden en uithuizige vrouwen zijn niet te vertrouwen. Of, Noorderwind, ‘s morgens een kind, ‘s middags een man, maar ‘s avonds heb je er niks meer an.