“Dit is zondermeer een imposante molen met een enorme maalcapaciteit”
“Een groot deel van mijn familie heeft een agrarische achtergrond en is geboren en getogen in Zoeterwoude. Ikzelf ook, en ik was vroeger altijd op de boerderijen van mijn ooms te vinden. Ik ben een buitenmens, in een gewoon huis ga ik dood. Toen ik begin jaren negentig begreep dat de Zelden van Passe vrij zou komen, ben ik dan ook meteen gaan informeren bij de Rijnlandse Molenstichting. Uiteindelijk mocht ik in 1993 mijn intrek hier nemen onder de voorwaarde dat ik mijn molenaarsdiploma zou halen. Dat heb ik toen in een jaar afgerond.”
“Dit is zondermeer een imposante molen met een enorme maalcapaciteit. Bij een redelijke wind maalt hij tussen de veertig en zestig kuub per minuut; het electrisch gemaal houdt dat niet bij. Een aantal jaren geleden hadden we hier extreme regenval. Ik ben toen door de dijkgraaf gebeld die vroeg of de molen niet kon meehelpen. Ik was toen trouwens al 24 uur in de weer. Zo zie je maar dat windmolens nog steeds een functie hebben in deze tijd van electrische gemalen.”
“Autorijden leer je pas als je het veel hebt gedaan. Zo is het met het draaien ook. Ik heb veel geleerd de afgelopen vijftien jaar. En dan vooral hoe je moet omgaan met het weer. Inschattingen maken hoeveel zeil je erop zet en op welk moment je hem wegkruit als het te dreigend wordt. Want als je dat te laat doet – zeker bij deze molen - dan kun je hem niet meer vangen, dan ga je voor schut.”
“Als deze molen maalt, gebeurt er wat. Het huisje naast de molen trilt dan, binnen kraakt en steunt het, je voelt die enorme krachten. Dat is het mooie: zo’n molen leeft. Ik draai niet graag voor de show. De polder drooghouden, daar draait het om. Als het water te hoog staat, begint mijn oom hier verderop al te bellen.”