Bestemming
De molen wordt in bedrijf gehouden door vrijwillige molenaars en fungeert als hulpgemaal voor de Elsgeesterpolder bij extreme wateroverlast of als het gemaal niet functioneert.
Historie
De molen bemaalt oorspronkelijk de polder Kamphuizen bij Rijnsburg, ongeveer 85 hectare en een opvoerhoogte van 50 cm. Tot 1930 gebeurt dat uitsluitend met windkracht, daarna wordt de molen uitgerust met een Ericsson elektromotor om het scheprad aan te drijven. Oorspronkelijk heeft de molen een open scheprad. Kort na 1932 is er een halfopen schepradkast aangebracht.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakt de molen in verval o.m. omdat houten onderdelen van de molen worden gestolen, waarschijnlijk om als brandstof te dienen. In de laatste jaren van de oorlog wordt de molen weer ‘windvaardig’ gemaakt omdat de toevoer van elektriciteit regelmatig stokt. Na de oorlog komt de molen buiten bedrijf, maar blijft wel in maalvaardige toestand. Pas in 1981 wordt de stilstaande, maar redelijk onderhouden molen, met enige regelmaat door een initiatief van vrijwillige molenaars weer in bedrijf gesteld.
Na de bouw van een nieuw gemaal in 1992 wordt de overbodig geworden molen overgedragen aan de naburige Bloemenveiling Flora. In de jaren '93/95 krijgt de molen een grote herstelbeurt. Intussen dreigt de molen geheel te worden ingebouwd door de uitbreidingsplannen van de veiling. Door tussenkomst van de Provincie Zuid-Holland wordt een oplossing bedacht om het voortbestaan van de molen te garanderen. De veiling koopt grond voor een nieuwe plek voor de molen in de Elsgeesterpolder bij Voorhout en neemt de kosten voor de verplaatsing in 1999 voor zijn rekening. Vervolgens wordt de molen in eigendom overgedragen aan de Rijnlandse Molenstichting. In november 2000 wordt de molen op zijn nieuwe plek in bedrijf gesteld.
Met de Maredijkmolen te Leiden vormt deze molen een uniek duo: dit zijn de laatste twee molens in Nederland met een nog zichtbare Ericsson hulpaandrijving.
Bijzonder:
De overdracht van de molen aan de Rijnlandse Molenstichting in 1999 vond plaats op het moment dat de molen een halve meter boven de grond hing boven zijn nieuwe plek in de Elsgeesterpolder. De molen was toen geen onroerend goed en viel daarmee onder een gunstiger belastingtarief.