Bestemming
De molen wordt in bedrijf gehouden door vrijwillige molenaars en fungeert samen met de in dezelfde polder staande Meerburgermolen als hulpgemaal bij extreme wateroverlast of als een gemaal tijdelijk niet beschikbaar is.
De nieuwe Munnikkenpolder heeft een oppervlakte van 40 hectare (met duiker onder de A4 door naar oude Munnikken- zijllaan en Meije polders 325 ha.), de opvoerhoogte is 1,00 m.
Historie
In 1457 wordt de Munnikkenpolder gesticht: circa 193 ha, opvoerhoogte 1,00 m.
In 1486 krijgt de prior van het Regulierenklooster Engelendael toestemming om een watermolen te bouwen.
In 1566 wordt de Wipmolen naar een plek aan de Dwarswatering, op het laagste punt van de polder, verplaatst.
In 1586 lezen we in archiefstukken over het bouwen van een nieuwe molen, waarin ter vervanging van het scheprad een nieuw systeem van een pomp wordt toegepast, waarmee het water tot wel twintig voet (= 6,28 meter) kan worden opgevoerd. De oude molen moet tijdelijk nog wel als noodgemaal blijven bestaan.
De boeren in de polder willen toch geen risico lopen en willen niets weten van die nieuwigheden. De pomp wordt alsnog door een scheprad vervangen, de nieuwe molen komt in 1588 gereed.
In 1833 is de molen totaal versleten, in 1834 verrijst, wel met hergebruik van nog bruikbare onderdelen, een nieuwe molen.
Op 10 april 1890 wordt de molen binnen drie kwartier door brand verwoest. De wieken zijn op hol geslagen, en bij een poging ze te laten stoppen raakt de rem, de vang, oververhit en vliegt in brand.
In dat jaar verrijst een nieuwe molen. Op de kap staat nog wel het onjuiste jaartal vermeld, namelijk 1889. De herbouw wordt aangenomen door de firma Melman uit Warmond voor 5.375 gulden.
De nieuwe Munnikkenmolen blijft in bedrijf tot in 1958 een dieselgemaal wordt gebouwd. Daarna wordt er nog maar af en toe gemalen. In 1964 koopt de gemeente Leiderdorp de molen. De locatie van de molen, nabij een snelweg en tegen de een woonwijk, wordt steeds ongunstiger, ook vanwege plannen van de Leiderdorpse gemeente voor hoogbouw. Tot ongeveer 1980 investeert de gemeente behoorlijk, daarna volgt verwaarlozing en staat de molen, tenslotte met kale roeden, jaren stil.
In die periode wordt er veel over een verplaatsing gesproken, toch wordt de molen in 2002/2003 op de eigen locatie opgeknapt. Vanwege de slechte biotoop kan feitelijk alleen bij West- en Noordwestenwind worden gedraaid.
De discussie over een eventuele verplaatsing krijgt een nieuwe impuls als er plannen komen voor meer woningbouw.
Op 21 april 2009 valt in de gemeenteraad van Leiderdorp het besluit om de molen - binnen de Munnikkenpolder – te verplaatsen naar de andere zijde van de A4, daar waar Dwarswatering en Does samenkomen.
In 2012 gaat de molen in eigendom over naar de Rijnlandse Molenstichting.
De molen wordt, in volle glorie, in juli 2014 in gebruik gesteld aan het Peter van der Voortpad, vernoemd naar de naam van de beoogde molenaar van de Munnikkenmolen die in dat voorjaar overlijdt.
Met dank aan artikel van P.J.M. de Baar van de Historische vereniging Oud Leiden https://oudleiden.nl en Frans Grims, auteur van: Ontstaan en geschiedenis van de poldermolens in Leiderdorp (2009).
