Bestemming
De molen wordt in bedrijf gehouden door een vrijwillig molenaar en fungeert als hulpgemaal bij extreme wateroverlast. De Waterloospolder omvat 186 ha, De opvoerhoogte is 1,70 m.
Historie
De Waterloosmolen ligt aan de Koppoel, een uitloper van de Kagerplassen, en landschappelijk prachtig gelegen. De huidige molen wordt in 1857 herbouwd op de fundamenten van de verbrande achtkante molen die op zijn beurt in 1775 een wipmolen vervangt. De veldmuren van de wipmolen bevinden zich nog onder de vloer in de huidige molen. Het is volgens Bicker Caarten: …‘een sierlijke molen volgens het zuivere Zuid-Hollandse type’…
De molen is afgebeeld op een van de in 1963 uitgegeven zomerpostzegels.
De Waterloospolder wordt in 1636 gesticht; aanvankelijk heet de polder ‘Sevenhuyserpolder’ naar de in en aan de polder gelegen buurtschap Zevenhuizen. Omdat het water tussen de Kleipoel en de Kever de waterloos werd genoemd, ontvangt de polder al vroeg zijn tegenwoordige naam.
De molen wordt al een eeuw bemalen door één familie. Jaap Hoogenboom wordt in 1915 benoemd tot molenaar en overlijdt in het harnas in 1965. Hij wordt opgevolgd door zijn oudste kleinzoon Leen Witteman. Later neemt zijn jongste broer Cok Witteman het molenaarschap over. Na zijn overlijden in 2012 is zijn zoon Hugo Witteman de molenaar.
Sinds 1965 is de molen in eigendom van de Rijnlandse Molenstichting. In de jaren 1995-1997 is de molen ingrijpend gerestaureerd. Zo wordt de fundering van de molen vervangen en is het scheprad verdiept een aangepast aan het verlaagde polderpeil.
Bijzonder:
Bij de her-ingebruikstelling van de molen op 21 juni 1997 is op een van de veldmuren een plaquette aangebracht als een eresaluut aan Anton Bicker Caarten, de mede-oprichter en tweede voorzitter van de Rijnlandse Molenstichting (1962-1979), maar ook een van de oprichters van de Vereniging De Hollandsche Molen en schrijver van een veelheid aan publicaties over de Nederlandse molens.
De Waterloosmolen stond op de 8-cents Zomerpostzegel uit 1963.
Fotograaf Cor van Weele ontwierp een molenserie voor de PTT. Hij ging hiervoor op pad met Anton Bicker Caarten langs 400 molens. Toen hij de Waterloosmolen fotografeerde wist hij meteen dat dit een postzegel zou worden.
